Yıl biterken

Adettendir, yıl biterken köşe yazarları bir yıl sonu yazısı yazar, yıl içinde olan bitenleri son bir kez analiz eder, bir sonraki yıl için dilek ve temennilerde bulunur.

Ben de naçizane yıl sonu yazımı yazayım dedim.

Bu yıl nasıl mı geçti?

2020’ye göre daha iyi geçmedi.

Salgın devam etti ve ediyor.

Pek çok can aldı ve ne yazık ki almaya devam ediyor.

Her gün neredeyse bir kadın öldürüldü.

Daha fazla çocuk ve hayvan da fiziksel ve cinsel şiddetin kurbanı oldu.

“Yufkacılar” inanılmaz bir şekilde popüler oldu (bkz. gündüz kadın programları).

Ülkenin bir yanı yanarken, bir yanı sellerle boğuştu.

Buna rağmen ormanlık alanlar talan ediliyor.

Tüm hayvan severlerin dört gözle beklediği “Hayvan Hakları Yasası” geçti ama uygulama sıfır, çok şaşırmadım, uygulanmasını beklemiyordum, uygulanmış olsaydı çocuklara saldıran pitbull cinsi köpeklerin sahipleri cezalandırılırdı, sokaktaki masum canlar akıbetlerinin ne olacağını bilmedikleri yerlere toplanıp götürülmezlerdi.

Bu yıl diğer yıla göre daha hüzünlüyüm, daha umutsuzum, daha karamsarım.

Keşke gelecek yıla dair umutlu bir şeyler söyleyebilsem, yine de Allah’tan umut kesilmez diyelim.

Hep deriz ya, gelen gideni aratmasın diye, hep birlikte dua edelim de 2022 bir önceki yılı aratmasın.

Yine de hepimiz için iyi bir yıl olmasını, yepyeni bir güneşin tüm güzelliği ile yüreklerimize doğmasını diliyorum.

Sokaktaki canları da unutmayın, arada da olsa bir kap yemek ve su bırakın.

Gelecek yıl ormanların yanmadığı, sellerin olmadığı, kadınların, çocukların ve hayvanların şiddete kurban edilmediği, insanların az da olsa merhametli olduğu, kendileri dışında bu dünyada başkalarının da yaşadığının farkında olduğu bir yıl geçirmek dileğiyle sağlıcakla kalın.