Anahtar
Sevda Öztaşkın
ANAHTAR
Sessiz sedasız gelişleri..
Sessiz sedasız gidişlere..
Mahkum oldu..
O yok artık..
Bana bakıp gülen yüzü..
Gelişleri yok oldu..
Ağzından çıkan tatlı kelimeler..
Sonbaharın güzünde kaybolup giden hüzünler gibi..
Kaybolup gitti..
O yok artık..
Eskiyen bir gömleğin..
Kollarındaki yırtık gibi..
Eskimeye başlamıştı sevgimiz..
Tamir edemedik ikimizde..
O yok artık..
Havada uçuşan ateş böcekleri gibi..
Işıl ışıl parlıyorduk oysa..
Doyasıya koşuyorduk kırlarda..
O yok artık..
Lunaparkta çılgınca eğlenen çocuklar gibiydik..
Gökyüzünde parlayan yıldızlar gibiydik..
O yok artık..
Ayakkabısını heyecanla giyip..
Okula yetişmeye çalışan çocuklar gibiydik biz..
O yok artık..
Taptaze meyvayı ağaçtan koparmaya çalışan çocular gibiydik..
Dere kenarında coşkuyla Oynaşan kuşlar gibiydik..
Özgürce kahkalar atıyorduk..
O yok artık..
Anahtarını unutmuş..
Ama yinede içeriye girmeye çalışan yaramaz çocuklar gibiydik biz..
O yok artık..
Galiba biz evcilik oyununu oynamayı beceremedik..
Yalanların içinde kaybolmuş iki insan olduk aniden..
O yok artık..
Ne lunapark kaldı..
Ne gökyüzünde uçuşan ateş böcekleri..
Anahtarını kaybetmiş iki insan olduk aniden..
Belki de o kapı hiç yoktu!
Sevda Öztaşkın (15.10.2023)
Ne güzel olmuş Sevdacığım ❤️
Teşekkür ederim Güleren hanım.,❤️
Teşekkür ederim Gülseren hanım.