Allahın bize emaneti onlar
Sevda Öztaşkın
ALLAH’IN BİZE EMANETİ ONLAR
“Ölü Adam Sahipsiz Köpek Aşevi”
Nafiz Ünal Hekim… Cansever dosttu ve gerçekten insan olmayı başarabilen kocaman yürekli insanın bir çok video ve canlı yayınlarını izledim zaman içinde.
Ormanlara atılmış köpek canları besler yıllarca. Onların derdine derman olmaya çalışır hiç yorulmadan! Ormanlardaki Can dostlarımızın çektiği çilelerini anlatır durur. Açlıktan birbirlerini yediğini. Kayaları kemik sanıp nasıl kemirdiklerini. O canlar ormanlarda aç ,susuz yaşarken ve ölüme koşarken nasıl yürekler burkulmaz!
Nasıl vicdanı sızlamaz insan olanın!
Hamile kalırlar.
Yavrularını emzirmek için sütleri yoktur!
Yavrular ormanın kuytusunda ölümle pençeleşir!
Soğuktan donarak yaşamları son bulurken gözleri donuklanır !
Oysa onlar hayattayken bir kuru ekmek verdiğinizde bile kuyruklarını sallarlar size teşekkür etmek için! Bir el başını okşadığında gözleri sevgi doludur! Sizi bir kap yemek karşılığında adeta kapınızdan ayrılmazlar!
Deprem olur, bir canı kurtarmak için enkazların arasında yardımınıza koşarlar!
Yanınızda size gelen bir saldırı olacağını hissettiklerinde öleceklerini bilseler bile sizi korumak içinde nefeslerinin sonuna kadar savaşırlar! Bazen annesi ölmüş küçük bir kedi yavrusuna bile annelik ederler!
Can onlar Can!
Allah’ın bize emanet ettiği sessiz kullarıdır!
Ve onlarda kıyamet günü dile geleceklerdir! Kuranı Kerim anlatıyor bunu!
Sizler onları bir arabaya koyup meçhule gönderdiğinizin farkında değiller!
Çok yazık!
Dil susmuş! Gönüller ağlıyor bu canlarımız için! Yürekler dağlanıyor o canları düşündükçe!
Sonra biri çıkıyor diyor ki; “Sokaklarda rahat yürüyemiyoruz.” Sebebi Hayvan tapanlarmış! İlk önce dinimizi bilelim!
Dinimizde hayvana tapmak yok! Allah’ın bize emanetine sahip çıkmak var.
cok merak ediyorum bu sozde hayvanseverlerin cocugu var mi yada sahiplendigi bir hayvani var mi. biz de hayvan seviyoruz mumkunse bir yazida kopeklerin saldirdigi cocuklar icin yazin. bunu ben yaziorum cunku yazmaya hakkim var hem babayim hemde gercek hayvanseverim. uc tane kopegim var hepsinede ewimde bakiyorum. uzaktan hayvansever deilim. nolur Allahin emaneti olan cocuklarada sahip cikin.
Öncelikle bir fikrinizi söylerken kendi isim ve soyadınızı yazmaktan kaçınmanız çok manidar, demek ki fikirlerinizin arkasinda duramayacaksiniz ki isim ve soyadınızı yazmiyorsunuz. Ben hem bir anneyim hem bir ögretmenim. Hem kendi çocuğumu hayvanlar ile birlikte büyüttüm, hem de öğrencilerimin çoğuna hayvan sevgisi aşıladım bunca yıllık öğretmenlik hayatımda. Evimin içine ve bahçesine onlarca hayvan, kedi, köpek, leylek, atmaca, baykuş, çakal, belki daha hatırlayamadığım onlarca yaralı hayvan aldım. Kimisini sahiplendirdim, kimisini doğal yaşam alanına iyileştirip saldım. Şimdi siz diyorsunuz ki köpekler çocuklara saldırıyor, kaldırın bu köpekleri sokaklardan. Peki, onlarca, yüzlerce araç çocuklarımıza çarpıyor, hadi kaldırın araçları caddelerden sokaklardan. Hadi… Yapın bunu. Bir sürü sapık, tecavüzcü erkek kadınlara saldırıyor, hadi tüm erkekleri kaldırın sokaklardan, hadi… Yapın. Allah’ın yarattığını istememek Allah’a şirk koşmaktır. Çocuklarımıza sokak hayvanlarına nasıl yaklaşılır, bunun eğitimini vermek biz büyüklerin görevidir. Eğer aşırı bir korkumuz var ise tedavi olmalıyız. Aşırı korkular hastalıktır. Nasıl hastalanınca doktora gidiyorsak, bunun için de tedaviler mevcut. Görüş açınızı geliştirin. Bir cocuğa durup dururken nasıl araç çarpip o çocuğun hayatinı alabiliyorsa, bazen suç şoförde oluyor bazen de yayada, aynı şekilde köpek saldırısı sonucu insan da ölebilir. Ayı saldırısı sonucu da ölebilir. Yıldırım çarpması sonucu da ölebilir. Bunlar benim çocuğumun da başına gelebilir, benim de sizin de. Umarım ne demek istediğimi uzun uzun düşünürsünüz.