Sevgiler Pazara Kadarmış

Köpeklerinden vazgeçenlerin sayısı her gün çoğaldıkça çoğalıyor.

Sosyal medyada son bir haftadır sayfalarda sadece yasaklı ırk köpeği sahiplendirme ilanı ya da sokağa terk edilmiş köpek ilanı görüyorum.

Bu tür köpeklerden korkanlar var, sevmeyenler var. Toplanmasından yana olanlar var. Ama unutmayın ki onlarda can taşıyor. Onlar da etten kemikten, onların da duyguları var. Ve sokağa atıldıklarında inanın sokaktaki köpeklerden daha savunmasız ve çaresiz kalıyorlar.

Köpeklerin kısırlaştırma operasyonu ve çip için herkesin cebinde o kadar para var mı orasını bilemeyiz. Bu bir soru işareti. Ama bunun için de sanırım bazı çözüm yolları belirtildi.

İnsan istedikten sonra her şekilde yolunu bulur.

Ama bir grup var ki,

Uzun zamandır yasaklı ırk besleyenleri incelediğimden yazıyorum. Gerçekten kişisel gelişimini tamamlayamamış bir sürü insanda da bu cins köpeklerden var. Genellikle bu ırkı almayı tercih ediyorlar. Güç ve ego birleşiyor çünkü. Ellerindeki tasmanın ucunda bu cins köpekler gezerken daha kasıla kasıla yürüyorlar. Voltran oluşturuyorlar adeta.

Ama şimdi bahsettiğim kişilikteki tipler iş ciddiye binince bir anda bu köpekleri tasmalarından çıkarıp sokağa atıverdiler.

İşte buraya kadar dostluk…

Mezara kadar değil pazara kadar…

Bu tip kişiler o hayvanları evlat olarak değil de oyuncakları olarak gördükleri için çok kolay vazgeçtiler.

Sayfalar dolusu ilanlar var. hayvanlarla ilgili gruplara üye olduğumdan sosyal medyaya her baktığımda mutlaka ve mutlaka sokağa atılmış veya atılmak üzere olan  ya da yok üç beş günü kaldı, sahiplenen olmazsa sokağa atılacak veya uyutulacak diye açılmış yasaklı ırk ilanları görüyorum ve kahroluyorum.

Umarım sonları barınak olmaz.

Birlikte yola çıktıkları ve güvendikleri ve bizim adına insan dediğimiz varlıklar tarafından yarı yolda bırakıldıklarına mı üzüleyim, yoksa barınağa girdiğinde bir metre zincirle kulübe yanına bağlanıp hayatı boyunca orada ölümü bekleyeceğine mi üzüleyim.

Şimdi yok canım o kadar da değil diyorsanız. Bir barınaklara bakın derim. Tam da o kadar.

Toplum içinde birçok insan çıkıp bu hayvanlar acil olarak toplansın bunlar çok zararlı hayvanlar dedi.

Bizler aynı düşünmüyoruz. Biz cins, ırk ayrımı yapamıyoruz. Biz bütün hayvanları eşit derecede merhamet ve vicdan muhasebemizi yaparak, kalp gözümüzle görüyoruz.

Sokağa atanla, yok edin bunları diyen arasında fark göremiyoruz.

Çoğunlukla kötü niyetli insanların eline düştüğü için çip takılması ve kısırlaştırılmaları gayet de mantıklı ve yerinde bir karar oldu. Çünkü olan o hayvanlara oluyordu yine. Artık bu hayvanları damızlık olarak kullanmayacaklar. Çip takıldıktan sonra sokağa gelişigüzel salıp tasmasız ve ağızlıksız gezdiremeyecekler.

Bizim derdimiz sokağa atanlarla. Yazık çok yazık.

Çip taktırmak ve kısırlaştırmak sokağa atmaktan daha zor değil aslında…

Bize sadece vicdan lazım.

Hem de en acilinden…

Bir not daha eklemek istiyorum:

Antalya Ay Yıldız Hayvanları Koruma Derneğinin köpek kulübelerini yıkmaya çalışan K.T. adlı şahsı durdurmaya çalışan dernek başkanı Emekli Polis Memuru Faruk Çavuş katillerin baltalı saldırısına uğradı! Şu an yoğun bakımda uyutuluyor.

Tek suçu, Hayvanlar üşümesin diye yaptığı kulübeleri hayvan düşmanından korumak istemesi !!! !?

Dualarımız onunla…