AĞUSTOS AKŞAMLARI

Ağustos akşamları dendi de

Aklıma geldi geçen gün yine,

Bir yarım kalmış mutluluk!

Her şey aynıydı,

Bir sıcak yaz işte..

Gönüller umutlu ve

Mutlu olmaya hazır

Bir asker misali!

Kızla oğlanı çıkarıp kutudan

Koydular yan yana..

Oğlan dinamik

Kızda yarı hüzün..

Yarı istekli bir gönül..

Çok çabuktu oldu her şey..

Anlaşıp dost oldular kısa zamanda..

Sıcaklık doluverdi hemencik yüreklerine ..

Birden bire çıka gelen mutluluk rüzgarı,

Bedenlerinde,ruhlarında

Sevgiye aç iki insan..

El ele yürüdüler

Göz göze geldiler..

Kulak kulağa..

Savruldu yürekler oradan oraya..

Gün geldi çattı ansızın o beklenti!

Oğlan üzgün,çaresiz..

Kız çaresizlik içinde şaşkın..

Soramadılar bile birbirlerine..

Gidecekleri yerler  belli

En başından!

Dedik ya kutularından çıkıp gelmiştiler.

Oğlan uçtu gitti yanlız..

İçindeki saklı sevgisiyle..

Kız en başında vermişti gönlünü zaten

Yanlızca kala kaldı olduğu yerde..

Yollar uzak..

Yollar ırak..

Gidilmez ki a kızım o yere hemencik..

Gelinmez ki a gülüm

Kalkıp hemencik..

Umutlarda tükenmeye başladı..

Yavaş yavaş..

Acılarda..

Ne yazıkki!

Azalmadan kalan tek şey

Sevgiydi..

Gün gelip çattı yine bir gün

Bir karşılaşma anı..

Yapılamazların içinde,

Öylesine sessiz ve  buruk..

İkisi de şaşkın!

Eski yaşanmış hüznün anısıyla,

Kız isteksizdi.

Oğlan ise diriltmek istiyordu belki..

Kız aynı yalnız..

Geride kalan

Yalnızca bir AĞUSTOS AKŞAMI!

Ve anılarda kalacak olan o

Ağustos akşamları..

Kan gibi kıpkırmızı

Şarap gibi içi yakan ..

Bir gün gelirde belki

Başka başka insanlarla yaşanacak..

Yer başka..

Her şey başka..

Ancak söylenebilir mi ki?

Eskiden kalmış

Sıcak bir Ağustosun

Aynısı olacağı!

İstenirse mutlu olunur tabi..

Ama insan bir kez mutlu gerçek anlamda

Ve,

Yürekten!

Sevda Öztaşkın

Adapazarı 1988

Not:

Yıllarca yaptığım yazı ya da şiir denemelerimi yazdığım defterler 1999 depreminde enkaz altında kalmıştı. Gerçekten çok büyük tesadüf sadece iki  şiirimin olduğu bir kaç sayfa elime geçmişti o toprak yığınlarının arasından..

Bu şiirim o günleri de anımsatıyor ister istemez.

17.Ağustos.1999